Pazhuvettarayar was sundara chozhan's treasurer, a battle-hardened old warrior,
and a powerful nobleman.
During the period of the Chola dynasty, when Uraiyoor was the capital of the
Chola kingdom, the Cholas had many local kings who were their supporters. One
among them called Pazhavettarayar ( from the Muthurayar community ) was the
king of Pazhuvoor. The name of Periya Pazhuvettarayar was Ambalavaanan. It is
mentioned in the ASI board kept outside the keezha pazhuvur temple.
Paluvettaraiyar Maravan Kandanar is noted as an important general during Uttama
Chola reign. He also served under Sundara Chola. We will have lot of
difficulties fitting them into the historic pazhuvettaraiyar chronology.
Paluvettarayar = Pzhavettarayar
They were petty chiefs who were ruling present Kila-Paluvur and Mela-Paluvur,
in the Udaiyarpalayam taluk of the Tiruchirapalli district, during Chola
kingdom with the title Paluvettaraiyar, (which is one of the family name of
Kallar community). They were responsible for a number of benefactions to the
temples at this place and to have been related to the Chola by marriage. The
Kallars are one of the warrior tribes of Mudiraja / Muthuraja community.
Paluvettaraiyar figures largely in the inscriptions copied at Kila-Paaluvur and
Mela-Paluvur in the Tiruchchirappalli District. A.R. No. 231 of 1926 dated in
the 12th year of Parantaka, that Paluvettaraiyar Kandan Amudanar fought, on
behalf of his Chola overlord, a victorious battle at Vellur against the forces
of the Pandya king and his Ceylonese ally, in which the Pandya lost his life.
Kilappaluvur is part of the ancient settlement of Perumpaluvur ruled by
Paluvettaraiyar chieftains (under the hegemony of the Chola Kings) who had also
connections with the Cera clan in the west coast. Kilappaluvur is in
Trichi-Ariyalur route leading to the ancient Chola capital of
Gangaikondacholapuram.
Acertain Ambalavan Puluvur ( Pazhuvur) Nakkan figures very often in the records
of Parakesari and Rajakesari. His Chola overlords were Uttama Chola and
Rajaraja - I. Vikrama Chola was a title borne by Uttama Chola and his
subordinate Ambalavan Paluvur Nakkan also bore the same title. Similarly when
he figures in the records of Rajaraja-I, he is known as Ambalavam Puluvur
Nakkan alias Pallavuarayan .
His exact relationship with the main line of Paluvettaraiya mentioned above is
not known. In the time of Uttama Chola he figures as one of the noble men of
the king's council. He was a devotee of Shiva. In the 10th regnal year of
Uttama Chola, Ambalavan Puluvur Nakkan gave sheep for burning a perpetual lamps
to the temple of Vijayamangalam. In the 12th year of Uttama Chola also he gave
sheep to the same God for four perpetual lamps. His wives were also interested
in making donations to the Shiva temples. Aparajita Cheyyavaymani and
Singapanman Kanji Akkan the two wives of Ambalavan Paluvur made provision for
the burning of perpetual lamps in the temple constructed by their
husband.
The Lord Pazluvoor, the elder, - Ambalavan An important and powerful chieftain,
- Officer of Taxation, Food Supply and Finance for the Chozla Empire, elder
brother of Kalanthaka, Nandini's husband, about 65 years old. The Lord
Pazluvoor, the younger, Kalanthaka - Commander of Tanjore Fort, Captain of the
Guard Corps.
An important general during Uttama Chola's reign was Paluvettaraiyar Maravan
Kandanar, who also served under Sundara Chola. His son Kumaran Maravan also
served Uttama Chola. Ambalavan Paluvurnakkan (also known as Vikramasola
-Maharajan of Kuvalalam) features during Uttama Chola's rule and continues into
Rajaraja I's reign.
Pazhuvettaraiyar mystery ( of Kerala origin ) :
The famed pazhyvettaraiyars immortalised in ponniyinsevan were of kerala
origins. But how they came and settled in a chola heartland and managed to
survive in very high ranks is a mystery. Their relationships with cheras is not
clear. The major chera - chola relationship starts with aditya chola but become
more concrete in parantaka's times with his marriage of chera princes.
The king Parantaka married the daughter resembling regal glory incarnate of the
Kerala king, who was also called Paluvettarayar. Uthama Chola had among others,
a queen named Panchavanmatheviyar who was the daughter of the Chera king
Paluvettaraiyar also known as Kandan Sundera Cholan. ( Rajaraja Chola - 1 had a
queen known as Panchavanmathevi who was the daughter of Paluvettaraiyar Kandan
Maravan the Chera king of Paluvur on the west of Thirutchirappalli bordering Kerala
state ?? ) He also had a queen known as panchavanmathevi who was the daughter
of Paluvettaraiyar Kandan Maravan the Chera king of Paluvur on the west of
Thirutchirappalli bordering Kerala state. It was to this Vanavanmadevi the
greatest emperor in the Chola history namely the Rajendra Chola ? 1 was born
Pazhuvettaraiyars enjoyed atleast 1 to 1.5 centuries of royal life - parantaka,
arinjaya, kandarathitha and uttma times but completely lose their ground in
rajaraja's times - never to appear again.
Like their entry, their exit is also something that cannot be explained.
Pazhuvoor Nakkan panchavan mahadevi may have been his queen - but
pazhuvettaraiyars almost vanished at the time of rajaraja.
It should be remembered that rajaraja was the first chola king to wage war
against cheras breaking several decades of relationship. He ravages
kerala.
Paluvettaraiyars, from the region of Thiruchirapalli, closely associated with
the Cholas from the time of Parantaka I when he married a Paluvettaraiyar
princess, occupying a high position in the Chola administration. They
apparently enjoyed full responsibility and administration of the region of
Paluvur. Adigal Paluvettaraiyar Kandan Maravan had been one of the names of
those feudal chieftains found in inscriptions.
Aditha Chola was succeeded by his son Paranthaha Chola (A.D.907-953) on the
Chola throne. He married Udaiya Pirattiyar Kokkilan Adigal daughter of the
Chera king Rama Varma of Kulasekara dynasty. He also married the daughter of
another Chera king Paluvettaraiyar Kandan Amuthan named Arumoli Nangai ruling
from west Paluvur of the present Tirutchirappalli in Tamil Nadu bordering
Kerala. He had a further queen by the name Villavan Mathevi probably the
daughter of the Venad King of the Chera country, who refer themselves as
“Villavar’.
Dr.Kalaikkovan has written a monumental book on Pazhuvettaraiyars called
"Pazhuvur Pudhaiyalgal". He traces the genology of Pazhuvettaraiyars
with great accuracy - in this book. This is a reseach work on mela pazhuvur and
kila pazhuvur temples. Dr.Nalini and Akila did PhD on these temples - I.
Periya pazhuvettaraiyar based on udaiyargudi inscriptions : we need to
refer "Pazhuvoor Pudhaiyalgal" by Dr.R.Kalaikkovan before speculating
further. The last few pages of the book give a detailed chronology along with
years. In the book, there are names like Kumaran Maravan, Maravan Kandan etc -
all taken from names mentioned in epigraphs found at Avani gandarpa easwaram
temple at pazhuvoors. The person we are talking about was a mutharaiyar chief
as evident from title "sozha ( Chola) mutharaiyan". Pazhuvetaraiyars
bore the title "Pazhuvetaraiyan kandan maravan" etc.
The twin temples of Agasthiswara and Chiliswara, situated in Kilaiyur, near
Keezhapazhuvoor provides us with the following information: " The powerful
chieftains of Kilapaluvur, known as Pazhuvettaraiyars were connected by
marriage to the Cholas. Parantaka I was married to a daughter of this family.
There is a reason to believe from certain inscriptions that they were originally
from Kerala. Sambandar the tamil saint-poet also indicates that the family who
worshipped the deity at Paluvur were from Kerala."
The Chera king had the title Villavar Kon indicating Villavar clans founded the
ancient Chera Kingdom. The Emblem on the flag of Cheras was Bow and Arrow. The
Chera kingdom was founded by the integration of various Villvar tribes such as
Vanavar, Puraiyar, Velliar and Pazhuvettaraiyars.
The first Lord Pazluvoor, the elder, - Ambalavan An important and powerful
chieftain, - Officer of Taxation, Food Supply and Finance for the Chozla
Empire, elder brother of Kalanthaka, Nandini's husband, about 65 years old. The
second Lord Pazluvoor, the younger, Kalanthaka - Commander of Tanjore Fort,
Captain of the Guard Corps.
Chola = Choza
Aditha Chozha was succeeded by his son Paranthaka Chozha in A.D.907 and the
latter ruled up to AD 953). He married Udaiya Pirattiyar Kokkizhaan Adigal
daughter of the Chera king Rama Varma of Kulasekara dynasty. He also married
the daughter of another Chera king Pazhuvettaraiyar Kandan Amuthan named
Arumoli Nangai ruling from west Pazhuvur of the present Tirutchirappalli in
Tamil Nadu bordering Kerala. Still another of his queens was Villavan MaDevi
probably the daughter of the Venad King of the Chera country, who refer
themselves as "Villavar'. Paranthaka Chozha-1 had an elder son by
Kokizhaanadigal named Rajadithya, a second son by the name Kandaraditha and a
younger son by Arulmoli Nangai named Arinjayan. A native of Nandikkaraiputtur
of Kerala Country named Velankumaran was the general of the Chozha Prince
Rajadithya. This Prince was unfortunate to die very young, while engaging in a
war with Thondainadu.
After the demise of Sundara Chozha, his son Rajaraja 1 was of course the
legitimate heir to the Chozha throne, but he whole-heartedly gave the throne
away to Uthama Chozha (A.D.970-985) the son of Kandarathitha Chola . Uttama was
his uncle. Uthama Chozha had among others, a queen named Panchavanmatheviyar
who was the daughter of the Chera king Pazhuvettaraiyar known as Kandan Sundara
Chozhan.
Uthama Chozha died in the year A.D.985, and was succeeded by the rightful heir
Rajaraja Chozha-1{A.D. 985-1014}. One of Rajaraja's queens was Villavanma Devi
the daughter of the king of Venadu of Chera country. He also had a queen known
as Panchavanmathevi who was the daughter of Pazhuvettaraiyar Kandan Maravan the
Chera king of Pazhuvur on the west of Thiruchirappalli bordering Kerala state.
It was to this Vanavanmadevi that the greatest emperor in the Chozha history
namely Rajendra Chozha 1 was born.
The great honeymoon relation between the Cheras and the Chozhas was soon in
peril, because of the expansive ambitions of Rajaraja and his son.
The Pazuvettaraiyar clan has been around since the time of Vijayala Chola's
time. Because of their close ties to the royal family and their achievements,
the family had the special rights to fly their own clan flag. There were two
brothers of which the current elder Pazhuvettariyar held several important
positions in the govt. The only one I understood was that he collected tax and
dues from the smaller kingdoms that were under the Chola rule. At this point,
we know that the current Chola king goes by the name, Sundara Chola.
Ponniyin Selvan Novel
Pazhuvettarayar is one of the important character in Ponniyin Selvan Novel.
From the time of Vijayalayan the Pazhuvettarayar clan had enjoyed a tremendous
influence in the Chozha empire. Periya Pazhuvettarayar was Sundara Chozhar's
chancellor and Chinna Pazhuvettarayar, the Commandant of the Thanjavur fort.
Sundara Chozhar trusted them implicitly and wished never to do anything against
their wishes.
Ponniyin Selvan" is a fictional saga of epic proportions with a historical
background. The Chola king Sundara Chozha is on his death bed and has announced
his eldest son Aditya Karikalan as the crown prince. The people of course love
the second prince Arul Mozhi Varman and many want him to become the next king.
There's also Nandini, the bewitching beauty, with a mysterious past who wants
to take revenge on Sundara Chozha's clan including the two princes and their
sister princess Kundavai.
In any story, there is a hero and a heroine. In some stories one of them may be
a negative character. Pazhuvoor Illaiya Rani Nandhini is one such character in
Ponniyin Selvan. She occupies most part of the story, she is the most beautiful
woman in the story, she is talented yet she is the Bad Girl. Now Vandhiyathevan
is trapped in her deceitful plot.
The bewitching Nandhini was the wife of Chola chief general Periya
Pazhuvettarayar (who was aligned with Madhuranthakar) and unknown to her
husband is involved with a group of Pandya conspirators who are plotting to
destroy the Chola family.
The Pazhuvettarayars and a number of Chozha princes hated Aditha Karikalan,
because of his boorish manner and hasty temper. Karikalan's sister Kundavai
Piratti and brother Arulmozhi Varman, had endeared themselves totally to the
people of the Chozha country.
Therefore the princes were jealous of them also. Due to these reasons the
princes wanted to crown Maduranthaka Thevan as per the law of succession. They
resolved to do so, in a secret conclave, which they held in the palace of
Kadambur Sambuvaraiyar located in the north bank of the Kollidam. It so
happened that the proceedings of the secret conclave came to the notice of the
Vana warrior, Vandiyathevan.
As a child Nandini grew up in the house of a temple priest in Pazhayarai and
drew Aditha Karikalan's attention. Kundavai however was jealous of her beauty.
Even as a child Nandini was sent to the Pandya country as ordered by
Sembiyanmadevi. In the final battle with the Pandyas, Aditha Karikalan went in
search of Veerapandyan and found him in Nandini's small hut built on the bank
of the Vaigai. Nandini pleaded with him to spare Veerapandyan. Unheeding,
Karikalan beheaded Veerapandyan.
Later Nandini married the old Periya Pazhuvettarayar. The conspirators
Ravidasan, Revadasan, Soman Sambhavan and Kiramavithan, the erstwhile
bodyguards of Veerapandyan had sworn to exterminate the Sundara Chozhar clan to
a avenge Veerapandyan's death. Nandini helped them secretly.
The novel begins when Aditya Karikalan sends the warrior Vandiya Thevan to
Kundavai with a message....... and from then on it is an absorbing ride full of
action, drama and palace intrigue. Now, the complete novel is available in
English in 5 volumes (six actually since Part V is in two parts). Check out the
collection containing all the 6 books.
South Indian Inscriptions - volume XIX - inscriptions of Parakesari
Varman
No. 332 : (A.R. No. 165 of 1929): On the west wall of the same shrine - This
states that Ambalavan Paluvur-Nakkan alias Vikramasola-Marayan of Kuvalalam
(Kolar) the Perundaram of Uttama-Choladeva built of stone the Srivimana of the
temple of Vijayamangalatu-Deva at Periya Sri-Vanavanmadevi-chaturvedimangalam.
No. 333 :(A.R. No. 166 of 1929) : On the same wall - This records a gift of 96
sheep for burning a perpetual lamp with an ulakku of ghee everyday in the
temple, by Aparayitan Seyyavaymani wife of Ambalavan Paluvur-Nakkan who built
this stone temple. This is an inscription of Uttama-Chola.
South Indian Inscriptions - Volume XIII -Chola Inscription
12. A dynasty of chiefs known as the Paluvettaraiyar figures largely in the
inscriptions copied at Kila-Paaluvur and Mela-Paluvur in the Tiruchchirappalli
District. They seem to have held positions of power and influence under the
Cholas from the time of Parantaka I and to have been related to the royal
family by marriage. We find it mentioned in A.R. No. 231 of 1926 dated in the
12th year of Parantaka, that Paluvettaraiyar Kandan Amudanar fought, on behalf
of his Chola overlord, a victorious battle at Vellur against the forces of the
Pandya king and his Ceylonese ally, in which the Pandya lost his life. To
commemorate this success the Commander Nakkan Sattan of Paradur made a gift of
a perpetual lamp to the temple of Tiruvalandurai-Mahadeva at
Siru-Paluvur.
It is perhaps this Amudanar who is referred to in the Anbil Plates of Sundara
Chola as a Kerala prince whose daughter was married to Parantaka I and bore him
prince Arinjaya (Ep. Ind. Vol. XV, p. 50). By 'Kerala prince' should be meant a
relation of the Chera king, since we know that the Chera contemporary of
Parantaka I was Vijayaraghavadeva (A.R. No. 169 of 1912), the probable
successor of Sthanu-Ravi the friend and ally of Aditya I (S.I.I., Vol. III, No.
89). He must have taken service under the Chola like the Kerala general
Vellankumaran under prince Rajaditya (A.R. No. 739 of 1905), and his help of
Parantaka might have been suitably recognized by the king by the grant of chief
ship over a large tract of land. Tappildarma Pallavaraiyan to whom we were
introduced on P. IV as the perundaram of Arinjaya calls himself a
Paluvettaraiyan.
A descendant of Kandan Amudanar – probably his son – was Paluvettaraiyar
Maravan Kandanar who finds prominent mention in the records of Sundara-Chola
and his successor Uttama-Chola. He is represented in this volume by five
inscriptions dated between the 10th and 13th years of the reign of the former.
Nos. 208, 215 and 344 state that with the permission of this chief, the
Nagarattar, the Todapatti-Chettigal and the authorities of the two temples at
Paluvur had it engraved on stone that he manrupadu takes payable by them were
to be on the same lines as at Nandipuram. It is of interest to note here that
the rules obtaining at Nandipuram were regarded as model for some other
villages also. An instance of this is to be found in C.P. No. 10 of 1913-14
referred to in para. 10 above, wherein Malavaraiyan Sundarasolan, the same as
Kolli-Malavan Orriyuran is stated to have ordered the adoption of the rate
prevailing at Nandipuram in collecting the taxes on house-sites, etc., in his
region. No. 236 registers an assignment of 24 veli of land at Pasungulam on
permanent lease to a private individual with certain obligations to the temple,
under the orders of the same Paluvettaraiyar Maravan Kandanar, thus reflecting
the chief's high estate.
17. The chiefs of the Paluvettaraiyar family who figured in the inscriptions of
Sundara-Chola are mentioned in the records of this reign also, wherein they are
referred to in terms of respect implying the high position they were still
holding. Nos. 98 and 171, dated in the 4th and 7th years of the king and No.
298 of the 22nd year mention respectively Paluvettaraiyar Kandan Maravan and
Paluvettaraiyar Kumaran Maravan. It is not clear whether the two names refer to
one and the same person, or to father and son, which seems more probable. From
No. 98 we learn that Kandan Maravan had founded the temple of
Tiruttottam-Udaiyar at Mannupperumpaluvur in Kunrakkurram, and that he gave all
the right of worship therein to a resident of Tiruchchiruvalandai on the
representation of the supervisor of the temple, while he was staying at
Senapuram in Maladu. No. 298 says that under orders of Kumaran Maravan a
certain Vadugan Madhavan of Poygaikkuruvidam reclaimed a portion of devadana
land at Uragankudi and gave it to the temple of Avanigandharva-Isvaragarattu-Mahadeva.
Still another member of the Paluvettaraiyar family besides Kumaran Maravan
mentioned above, if not identical with him, was Palavettaraiyar Kumaran Kandan
figuring in No. 235. By a slight misinterpretation in the text of this record
the chief has been taken to be son of Pagaividai-isvarattu-Devanar, whereas the
latter's son was correctly Nakkan Pudi, who under orders of Kumaran Kandan
brought some fallow lands at Uragankudi under cultivation and presented them to
the temple for the maintenance of two lamps. Two daughters of this Devanar of
Paluvur are also known one of them being Nakkan Akkaranangai who was married to
a Chera prince (No. 153) and the other, Nakkan Panchavanmadevi, a queen of Rajaraja
I (A.R. No. 385 of 1924)
Pazhuvoor (Paluvur / Pazluvoor)
Pazhuvoor is a small developing village near Samayapuram in the Trichy Chennai
Highways. There is also a place called Pazhuvoor in the Ariyalur District of
Tamilnadu. We can find that Karthikeya or Skanda, one of the sub-dieties or
Parivbara Devatas, adorning the walls of early Chola period temples at
Pazhuvoor on the banks of the river tamiraparini.(Thamraparni).
Melapazhuvur (near KeezhaPazhuvur) where Pazhuvettaraiyar (of Ponniyin selvan fame)
belongs to: The Shiva temple is big and in ruins. At Mel Pazhuvur, the
AvaniGandharpa Easwaram (mentioned by Gokul)- built by the great
Pazhuvettaraiyars at the height of their powers.
Webmaster
Kokolu Anka Rao
5th November 2009
Nagpur, Maharastra, India.
pazhu + vettaraiyar = paluvettaraiyar (Paluvur warriors)
ReplyDeleteThe word "Pazhu" refers to "Banyan Tree" (Aala Maram). The village "Paluvur" means, the village surrounded by banyan tree, Hence, the paluvur god named after "Aalanthuraiyar".
பழுவேட்டரையர்கள்
ReplyDeleteநா. முரளி நாயக்கர், சென்னை-44
பழுவேட்டரைய அரசர்கள் பிற்கால சோழர்களின் தொடக்க காலத்தில் மிகவும் சிறப்புற்று விளங்கிய குறுநிலமன்னர்கள் ஆவார்கள். இப் புகழ் மிகு அரசர்கள் எந்த மரபை சார்ந்தவர்கள் என்பதை பற்றி விளக்குவதே இக் கட்டுரையின் நோக்கமாகும்.
பழுவேட்டரையர்களை "கேரள அரசர்கள்" என்று அன்பில் மற்றும் உதயேந்திரம் செப்பேடுகள் குறிப்பிடுகின்றன. இவர்கள் சோழர்களுடன் திருமணஉறவும் புரிந்திருக்கின்றனர். (1 & 2).
சேரர்குடி, கொல்லிமழவர்குடி, அதியமான்குடி இவர்கள் யாவரும் "மழவர்குடியை" சார்ந்தவர்கள் என்று பல சான்றுகள் மூலம் நமக்கு நன்கு அறியக்கிடைக்கின்றது.(3) பழுவேட்டரையர்களும் தங்களை "மழவர்" ஏன்றே குறிப்பிட்டுள்ளனர். பழுவேட்டரையன் மறவன் கண்டனின் மாமன் என்று மழவர் கொங்கணி சென்னி நம்பி என்பாரைக் கீழபழுவூர் கல்வெட்டு குறிப்பிடுகிறது.(4) அது :
"பழுவேட்டரையர் மறவன் கண்டநார்
மாமடிகள் மழவர் கொங்கணி
செந்நி நம்பியார் வைத்த விளக்கு ஒன்று"
பிற்கால சோழர் காலத்தில் தகடூரை (தர்மபுரி) தலைமையிடமாக கொண்டு ஆட்சி புரிந்த அதியமான் மன்னர்களும் தங்களை "சேரர்குடியை" சார்ந்தவர்கள் என்றும் மற்றும் அவர்கள் தங்களை "கேரள அரசர்கள்" என்றும் திருமலை கல்வெட்டில் இடம் பெற்றிருக்கும் சமஸ்கிருத பகுதியில் தெரிவித்துகொண்டிருகின்றனர்.(5) அது :
"ஸ்ரீமத் கேரள பூபரிதா யவநிகா நாம்நா"
"ஸ்வஸ்திஸ்ரீ சேரவம்சத்து அதிகைமான் எழினி"
கிருஷ்ணகிரி மாவட்ட கல்வெட்டில்(6) பிற்கால அதியமான் மன்னர்கள் தங்களை "தகடூர் அதியரையன்" (தகடதரையன்) என்றும் அவர்களில் ஒருவரது மகனை "பள்ளி" என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளனர். எனவே அதியமான்கள் "வன்னிய மரபினர்" என்று பெறப்படுகிறது.
பழுவேட்டரையர்களும் தங்களை "கேரள அரசர்கள்" என்று தெரிவித்து கொண்டிருப்பதால், அதியமான் மன்னர்களும் பழுவேட்டரைய மன்னர்களும் "மழவர் குடியை" சார்ந்த "சேர குல வன்னியர்கள்" என்று நிறுவப்படுகிறது. "சேரர்கள்" அக்னி குலத்தில் உதித்தவர்கள் என்று திருவிளையாடல் புராணம், வில்லிபாரதம், பேரூர் புராணம் மற்றும் பிற்கால செப்பேடுகள் குறிப்பிடுகின்றன.
"கேரள அரசர்கள்" என்பதும் "சேர அரசர்கள்" என்பதும் ஒன்றாகும் அது முறையே சமஸ்கரிதம் மற்றும் தமிழ் பெயர்களின் விளக்கங்களாகும் என்பதை நமக்கு திருமலை கல்வெட்டு புலப்படுத்துகிறது.(7)
பழுவேட்டரையர்களின் ஆலந்துறையார் கோயிலுக்கு பூப்பலகை ஒன்றளித்த "சேரமானாரின்" கைக்கோமாணி மாதேவன் பரமேஸ்வரன் அக்கோயிலில் "கொல்லிப்பெரியான்" என்ற பெயரில் திருச்சுற்றாலை அமைத்துத்தந்தார். இந்த கல்வெட்டில் குறிக்கப்படும் "சேரமானாரின்" மனைவியே அக்காரநங்கை. இவள் பழுவேட்டரையர் மகளாக அவனிகந்தர்ப்ப ஈஸ்வரகிருகக் கோயிலுக்கு விளக்குதானம் செய்துள்ளாள்.(8)
சேரமானாரின் கைக்கோமாணி அச் சேரனின் பெயரில் "கொல்லிப்பெரியான்" (கொல்லி தலைவன்) என்ற திருச்சுற்றாலை அமைத்ததும் அந்த சேரனின் மனைவி அக்காரநங்கை என்பதும், அவள் பழுவேட்டரையர் மகள் என்பதும், இவர்கள் யாவரும் "மழவர் குடியை" சார்ந்த "வன்னிய குல க்ஷத்ரியர்கள்" என்பதும் தெரியவருகிறது.
டாக்டர். மா. இராச. மாணிக்கனார், கல்வெட்டறிஞர் திரு. சதாசிவ பண்டாரத்தார், தமிழ்த்தாத்தா டாக்டர். உ. வே. சா, கல்வெட்டறிஞர் திரு. நடன காசிநாதன் போன்ற அறிஞர் பெருமக்கள் மழநாட்டை சார்ந்த "அரியலூர் மழவராயர்களே", "மழவர் குடி" வழிவந்தவர்கள் என்று எழுதியிருக்கிறார்கள்.
பழுவேட்டரையர்கள் திருவாலந்துறை மகாதேவர்க்குத் திருவமுது, நெய்யமுது, கறியமுது, தயிரமுது ஆகியன படைக்கவும் கோயிலில் இருந்த கணபதி திருமேனிக்குப் பங்குனித் திருவோணத் திருநாளன்று அவலமுது, தேங்காய் பத்து மற்றும் சர்க்கரை பத்துப் பலம் படைக்கவும் வெட்டக் குடியிலிருந்த "வன்னிச் செய்" என்ற நிலத்தை தனமாக தந்துள்ளார்கள்.(9)
பழுவேட்டரையர்கள் "வன்னியர்கள்" என்பதால்தான் "வன்னிச் செய்" என்ற நிலத்தை திருவாலந்துறை மகாதேவர்க்குத் தனமாகத் தந்துள்ளனர்.
அடிக்குறிப்புகள் :
(1) S.I.I. Vol-II (Parts III, IV & V) No.76, Page-386, Verse-8.
(He (Parantaka-I) married the daughter of the Lord of Kerala)
(Cont'd......)
Paluvettaraiyar article : Foot notes (Cont'd.....) :
ReplyDelete(2) S.I.I. Vol-XIII, Introduction-V, Para-12.
(Amudanar who is referred to in the Anbil plates of Sundara Chola as a Kerala Prince whose daughter was married to Parantaka-I and born him prince Arinjaya (Ep. Ind. Vol-XV, P-50). By "Kerala Prince" should be meant a relation of the Chera King).
(3) வன்னியர் மாட்சி, தொல்லியல் அறிஞர் திரு. நடன.காசிநாதன் ஐயா மெய்யப்பன் பத்திப்பகம், Year-2006.
(4) S.I.I. Vol-XIX, No.237, page-122.
(5) S.I.I. Vol-I, No.75, Page-106.
(6) கிருஷ்ணகிரி மாவட்ட கல்வெட்டுகள், தமிழக தொல்லியல் துறை, Year-2007.
(7) Atigaiman of the Chera race and he was the son of some Rajaraja and a descendant of a certain yavanika, King of Kerala, or (in Tamil) Erini, King of Vanji. (S.I.I. Vol-I, No.75, Page-106).
(8) பழுவூர், இரா. கலைக்கோவன், பக்கம்-243.
(9) S.I.I. Vol-XIX, No.406, page-214.
-x-x-x-
பிரம்மதேயம்:
ReplyDeleteபிராமணர்களுக்கு என்று ஒரு ஊரை உருவாக்கி, அந்த ஊரில் வசிக்கப் போகும் ஒவ்வொரு பிராமணருக்கம் அந்த ஊரை சுற்றி விவசாய நிலங்களை ஏற்படுத்தி, அந்த நிலங்களில் உழைப்பதற்கு வேலையாட்களையும் கொடுப்பதற்கு பெயர் பிரம்மதேயம் மற்றும் சதுர்வேதி மங்களம். இந்த ஊர்களை சதுர்வேதி மங்களங்கள் என்றும் பிரம்மதேயங்கள் என்று அழைப்பார்கள். இந்த ஊர்களில் வசிக்கும் பிராமணர்களிடமிருந்து எந்தவிதமான வரியும் வசுலிக்கப்படாது. இவர்களின் விவசாய நிலங்களுக்கும் வரிகள் கிடையாது. பிரம்மதேயம் என்பதில் பிரம்ம என்பது பிராமணர்களையும், தாயம் என்பது உரிமையையும் குறிக்கிறது. பிராமணர்களுக்கு உரிமையுடைய நிலம் அல்லது ஊர் பிரமதாயம் ஆயிற்று. பெரும்பாலும் பிரம்மதேய ஊர்கள், ஏற்கெனவே அமைந்திருக்கும் நீர்நில வளமிக்க ஆற்றுப் படுகைகளில் உள்ள ஊர் அல்லது அதற்கு நிகரான நீர் ஆதாரமுள்ள ஊரை ஒட்டியே அமைந்திருந்தன.
பிரம்மதேயங்கள் என்பது பச்சை அரசியல் சூழ்ச்சி. ஒரு அரசன் இன்னொரு நாட்டின் மீது படையெடுத்து வென்றால், அங்குள்ள புரட்சி செய்யும் குடிகளை அடிமையாக்கி, அவர்கள் நிலத்தை பிரம்மதேயமாக தன் நாட்டு பிராமணரை குடியமர்த்தி, அவர்களுக்கான குடிபடைகளாக வார்த்துவிடுவார்கள். ஆக சோழன் காலத்தில் பிராமண அடிமையாக இருந்த இனம் யாராக இருக்க முடியும்???
தொண்டைமண்டலத்தில் 9ஆம் நூற்றாண்டிற்கு பிறகு பள்ளி சாதியினர் தாங்கள் வெள்ளாளருக்கு அடிமையாகிவிட்டோம் என்றே ஒப்புதல் வாக்குமூலம் தந்துள்ளனர். அதுவும் ஆங்கிலேயர் காலத்தில் இருந்துதான் தாங்கள் உசத்தியானவர்கள் என்றும் அடிமைகள் அல்ல என்றும் கோஷம் போட ஆரம்பித்துள்ளனர்.
இதனை மூடிமறைக்க நடன காசிநாதன் எழுதினாரே ஒரு நூல். ஷப்பா நீங்களே பாருங்களேன்.
இவ்வாறு இவர்களின் சோழர் claim என்பதே இவர்களை பிராமணருக்கு அடிமையாக்கிய சோழனின் செயலை & வரலாறையும் மூடி மறைக்கும் செயலே.
சிதம்பரத்தில் பிச்சாவரத்தை சேர்ந்த பள்ளி குடும்பம் ஒன்றை சோழன் என்று இன்று கொண்டாடுகின்றனர். ஆனால் 1891 census இல் முதலில் இவர்கள் பல்லவனான ஹிரன்ய வர்மனின் பரம்பரை என்று முதலில் புளுகி விழா எடுத்து நாடகமாடியத்தை மூடி மறைத்துவிட்டு, இவர்களாகவே 1901 இல் புதிதாய் சோழகனார் என்ற பட்டத்தையும் சூட்டிக்கொள்கின்றனர், சோழனை claim செய்ய. அந்த பிச்சாவரம் பரம்பரைகாரரே தன்னை ஹிரன்ய வர்மன் என்ற பல்லவன் பரம்பரை என்று claim செய்துள்ளார். அது பதிவாகியும் உள்ளது. இதன் பின்னராக இவர்கள் சோழர்கள் தான் geth என்று தெரிந்த பின்னர் பிச்சாவரம் பரம்பரைகாரரே இப்போது சோழர் சோழர் என்று துள்ளுகின்றனர்!!!. இவர்கள் மட்டும் புளுகினால் யாரும் நம்பமாட்டார்கள் என்று அத்தாச்சிக்கு ஒரு வெள்ளாளரையும் சேர்த்துக்கொள்கின்றனர்.
மேலும் சென்னையில் மயிலாப்பூர் அருகே சாந்தோம் (Santhome / St.Thomas ) இல் இவர்கள் சொன்ன கண்டப்ப ராஜா புருடாவும் St. Thomas இன் வருகையும் எப்பேர்பட்ட புருடா என்று நீங்களே பாருங்கள். கொடுமைகள் தாங்காது மதம் மாற ஒத்துழைத்த பள்ளிகளை பரங்கியன் தன் டுமீல் கதைகளை பேச இவர்களை நியமித்துள்ளதாகவும், அதன் காரணமாக இவர்களை சமுதாயத்தில் மேம்படுத்த வெள்ளையன் முயற்சி எடுத்ததும் தெரிகின்றது
http://en.wikipedia.org/wiki/Dioceses_of_Saint_Thomas_of_Mylapore
http://www.santhomechurch.com/
non-Brahmins.---
ReplyDeletehttps://books.google.co.in/books?id=QnbeAwAAQBAJ&pg=PA273&dq=palli+vanniyar&hl=en&sa=X&ei=FnniVJffIJPSoASysILYCQ&redir_esc=y#v=onepage&q=palli%20vanniyar&f=false
The Pallis or Vanniyas worked as serfs under Brahmin landlords while the Pallas and Paraiyas served the other non-Brahmin caste masters like the Vellalas. They were mostly landless people and were not allowed to own any property. They owned nothing but poverty, dirt and disease, sorrows and suffering and lived under perennial distress.
http://jhss.org/printartical.php?artid=216
https://www.academia.edu/5815817/Editor_Pushpa_Tiwari_AGRARIAN_SERVITUDE_DURING_THE_MEDIEVAL_PERIOD_OF_TAMIL_COUNTRY
The lands of Brahmins and Vellalans are generally cultivated by farm servants, either Pallis or Paraiyahs
https://books.google.co.in/books?id=KYj8qxhG2R0C&pg=PA34&lpg=PA34&dq=pallis+brahmins&source=bl&ots=vsYCUuFJGx&sig=xf38Dd7SqE0grEVt8K868PsnED8&hl=en&sa=X&ei=GaAXVc23E9OIuAS8g4HQDg&ved=0CDkQ6AEwBQ#v=onepage&q=pallis%20brahmins&f=false
அனைத்தும் "Replies To Seventeen Questions, Proposed By The Government Of Fort St. George Relative To Mírasí Right, With Two Appendices" என்று தெளிவாக document ஆகியுள்ளது.
https://books.google.co.in/books?id=MJsNAAAAQAAJ&pg=PA38&lpg=PA38&dq=Ellis+Replies+to+seventeen+questions,+proposed+by+the+government&source=bl&ots=6U8xpcoysa&sig=xpsX2JmWdEyAXdvsOEaou0u5640&hl=en&sa=X&ei=m50ZVdvHBZKVuASQ5YDIDg&ved=0CCwQ6AEwAw#v=onepage&q=Ellis%20Replies%20to%20seventeen%20questions%2C%20proposed%20by%20the%20government&f=false
http://www.amazon.co.uk/Seventeen-Questions-Proposed-Government-Appendices/dp/1173864407
ReplyDeleteபோலி சத்திரியர்:
Madras District Gazetteers-Salem, 1918
1901 இல் சேலத்தில் 2,267 பேர் தங்களை சத்திரியர் என்று பதிவிட்டிருந்தாலும், அந்த பட்டத்துக்கான இவர்களின் விதண்டாவாதம் கேலிக்கு உரியது.
பி.கு அன்றைய சேலம் மாவட்டம் = (இன்றைய சேலம், நாமக்கல், தருமபுரி & கிருஷ்ணகிரி மாவட்டங்கள்). இந்த 4 மாவட்டங்களும் சேர்ந்ததில் இவர்கள் ஜனத்தொகை 4,82,631 - இப்படியாக 0.5% பேர் முதலில் தங்களை சத்திரியர் என்று census il பெயரை மாற்றி பதிவிட்டுவிட்டு, பின்னர் மொத்த சாதிக்கும் அந்த பட்டத்தை உரியதாக்கிய அவலம் இந்தியாவிலேயே இங்கு மட்டும்தான். தங்களை பள்ளி என்று யாராவது அழைத்தால் அவர்கள் கையை உடைத்து விட்டு வந்தால் கேஸ் கவனிப்பதுடன் சங்கிலி பரிசு என்ற காலகட்டமும் இருந்தது நினைவுகூரத்தக்கது.
The Imperial Gazetteer of India - 1908:
இதேபோல தென்னாற்காடு மாவட்டத்திலும் 1871 இல் census 3542 பேர் மட்டும்தான் தங்களை ஷத்ரியர் என்று புளுகி இருக்கிறார்கள். மீதம் அனைவரும் வன்னியர் என்று தாங்கள் திருடிய இன்னொரு பட்டத்தைத்தான் சாதிப்பெயராக கூறியிருக்கிறார்கள். இது South Arcot - தென்னாற்காடு மாவட்டம் (தற்போதைய விழுப்புரம் & கடலூர்)... இதனை 1885 இல் Hunter, Sir William Wilson, The Imperial Gazetteer of India விலும், 1908 இல் Great Britain India Office, The Imperial Gazetteer of India என்று Oxford: Clarendon Press வெளியிட்டுள்ளது.
இதில் பள்ளிகளை கூலி என்று சொல்வதையும், பாளையக்காரர் என்ற பெயரில் பல திருடர்கள் உலாவியதையும் சுட்டிகாட்டுகிறார்கள். மேலும் இப்படி சில திருடர்கள் திருடுவதற்காகவே ஒரு சாதி இருந்ததையும் பதித்துள்ளார்கள். இப்படி திருடி சேர்ந்த பொருளையும் பொறம்போக்கு நிலத்தையும் வைத்துக்கொண்டுதான் பாளையக்காரர் என்று தாங்களாகவே பெயர் சூட்டிக்கொண்டதாக தெரிகின்றது.
சோழர் கால) மதுராந்தகம் கல்வெட்டு வாசகம்:
ReplyDelete“இவ்வூர் தேவரடியாள் மகன் கண்டியத் தேவன்”
அப்படியானால், இங்கு தேவரடியாள் மகன் என்று சுட்டப்படும் கண்டியத் தேவன் யார்? Ans - Kandiaya thevan is the title of the Palli's
In the Telugu districts, the dancing-girls of the shrine
. of Srī Kurmam in Vizagapatam, the dancing-girls (Dasis Devaradigal) attached to which are known as Kurmapus. In Vizagapatam most of the Bōgams and Sānis belong to the Nāgavāsulu and Palli castes,
The Kanarese Devali are mostly ascribed to a god or to temples, as in the south. Both here and in Te lingana, the recruits are from the Palli, and Holeya, but on the coast, the breed is apparently from a fairer stock, like the Tiyan, or bastards of the Havik. All these dancing and singing castes have their strict rules about initiation, conduct, inheritance, and the observance of caste regulations, enforced through a caste Council, or Pancayat,
- Ethnography: Castes and Tribes
Andhralaum Karnatakaluyum Koilla devaradiyar irukira neenga thamizh nattula ur thevdiyagal unnaku enna da yogithai iruku pondaigal
பண்டைய தமிழ் நிகண்டுகளில் பள்ளிகள் என்ற மக்கள் பிரிவு பற்றிக் கூறப்படவில்லை. ஆனால், பள்ளி என்றால் முல்லை நிலக்குடியிருப்பு என்று கூறப்பட்டிருக்கிறது.
பாட்டும் தொகையும் என்ற நூலில்(பக்கம் 116,நியூ செஞ்சுரி வெளியீடு) பள்ளி என்பதற்கு இடம்,சாலை,இடைச்சேரி எனவும், ‘பள்ளி அயர்ந்து’ என்பதற்கு நித்திரை செய்தல் எனவும் ‘பள்ளி புகுந்து’ துயில் கொண்ட தன்மை எனவும் பொருள் தருகின்றது. பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனைப் பற்றி எழுந்த நெடுநல்வாடை செய்யுள்(186)
‘நள்ளென் யாமத்துப் பள்ளி கொண்டான்’
என்பதில் வரும் பள்ளி என்பது துயில் அல்லது நித்திரை கொள்தல் எனப் பொருள்படுகிறது.
சரி முல்லை நிலக்குடியிருப்பு என நிகண்டுகள் கூறும்போது, அதே நிகண்டு முல்லை நில மக்களை அண்டர்,இடையர்,ஆயர்,ஆய்ச்சியர்,கோவலர்,பொதுவர்,பொதுவியர் மற்றும் குடத்தியர் என்று கூறுகிறது. இதன்மூலம், பள்ளி என்போர் முல்லை நில மக்கள் இல்லை என்பதாகிறது.
மலைபடுகடாம் செய்யுள்(451)
‘மண்ணும் பெயர்தன்ன காயும் பள்ளியும்’
என்பதில் வரும் பள்ளி என்பது சாலை எனப் பொருள்படுகிறது.
ReplyDeleteஎம்.சீனிவாச அய்யங்கார் கூறுவது:
"பண்டைய காலத்தில் நகரம் அல்லது ஊரின் பல்வேறு பிரிவினரும் எவ்வாறு தனித்தனியாய் வாழ்ந்து வந்தனர் என்பது பற்றி பெரும்பாணாற்றுப்படையில் சித்தரிக்கப் பட்டுள்ள காஞ்சி மாநகரத்தை உற்று நோக்குவோம். இந்நகரத்தின் உட்பகுதில் பார்ப்பனர் குடியிருப்பு இருந்தது. இவற்றை சூழ்ந்து மள்ளர் அல்லது பள்ளர் மற்றும் கள் வினைஞர் தெருக்கள் இருந்தன. இவற்றிற்கு அப்பால் வெகு தூரத்தில் ஒரு கோடியில் இடையரின் பள்ளியும் அதற்கு அப்பால் ஒதுக்குப் புறமாய் எயினர் மற்றும் அவர்களது குடியிருப்புகளும் ஆகிய (எயினர் சேரி) பறைசேரிகளும் இருந்தன. மள்ளர் தெருக்களை ஒட்டி திருவெட்கா கோயிலும், மன்னன் இளந்திரையன் அரண்மனையும் காட்சியளிக்கின்றன. (Page 76, Tamil Studies, M. Srinivas Ayyangar).
M. Srinivasa Ayyangar Says "But by way of introduction, it is highly desirable to present before the readers a description of an ancient town or village in which the regional classifications of the tribes explained above is clearly discernible. We shall first take the city of Kanchipuram as described in the Perumpanattuppadai a Tamil work of the 3rd or 4th century A.D. In the heart of the town were the Brahmin quarters where neither the dog nor the fowl could be seen. They were flanked on the one side by the fisherman (வலைஞர்) street and on the other by those of traders (வணிகர்) and these were surrounded by the cheris of Mallar or Pallar (உழவர்) and the toddy drawers(கள்ளடு மகளிர்). Then far removed from there were situated at one extremity of the city of Pallis of Idayars and beyond them lay the isolated Paracheri of the Eyinars and their chiefs. Next to the Mallar (உழவர்) street were the temples of Tiruvekka and the palace of the king Ilandhirayan. (Page 76, Tamil Studies, M. Srinivas Ayyangar).
இதில் கூட பள்ளி என்றால் இடையர் குடியிருப்பு என்றே காட்டப்பட்டுள்ளது.பின்னர் பள்ளி என்போர் யார்? பள்ளி என்றால் பள்ளனின் மனைவி என்று பொருள் கொள்ளலாம். ஆனால், தற்கால வன்னியர் என்போர் தங்களை பள்ளி இனமாக தெரிவித்து கொள்கின்றனர். அப்படியென்றால், சங்க காலத்தில் பள்ளி என்ற ஒரு இனம் இருந்திருக்க வேண்டும்.
ங்க இலக்கியம் பத்துப்பாட்டில் தொண்டைமான் இளந்திரையன் மேல் பாடிய பெரும்பாணாற்றுப்படைச் செய்யுள்:
ReplyDelete".....முல்குடைப் பெருவழிக் கவலை காக்கும்
வில்லுடை வைப்பின் வியன்காட் டியவி
னீளரை யிலவத் தலங்குசினை பயந்த
பூளையம் பசுங்காய் புடைவிரிந் தன்ன
வரிப்புற வணிலொடு கருப்பை யாடா 85
தியாற்றறல் புரையும் வெரிநுடைக் கொழுமடல்
வேற்றலை யன்ன வைந்நுதி நெடுந்தக
ரீத்திலை வேய்ந்த வெய்ப்புறக் குரம்பை
மான்றோற் பள்ளி மகவொடு முடங்கி
ஈன்பிண வொழியப் போகி நோன்கா 90
ழிரும்புதலை யாத்த திருந்துகணை விழுக்கோ
லுளிவாய்ச் சுரையின் மிளிர மிண்டி
யிருநிலக் கரம்பைப் படுநீ றாடி
நுண்பு லடக்கிய வெண்ப லெயிற்றியர்
பார்வை யாத்த பறைதாள் விளவி 95...."
பள்ளு இலக்கியத்தில் இடம்பெறும் நாற்றுநடுகைப் பகுதி, பள்ளு நு}லாசிரியர்களால் திட்டமிட்டு அமைக்கப்பட்டதாகக் காணப்படுகின்றது. வயலில் நாற்றுநடும் பள்ளர், பள்ளியரின் உறவுகள் அப்பகுதிகளில் விரசமான முறையிற் கூறப்படுகின்றன. பள்ளு நு}லாசிரியர்கள் அடிநிலைப் பாத்திரங்களைத் தமது இலக்கியத்திற் பயன்படுத்திய போதிலும், சந்தர்ப்பம் ஏற்படும் வேளைகளில் அவர்களைக் கொச்சைப்படுத்த முயல்வதை அவதானிக்கலாம். கோ. கேசவன் குறிப்பிடுவது போன்று, “பள்ளுப் பாடல்களில் வரும் நாற்று நடுகைப் பகுதி பள்ளரின் பால் உணர்வுகளைக் கொச்சைப்படுத்தும் ஒன்றாகவே இருப்பதைக் காணலாம்”
இவ்விலக்கியத்தின் தனித்துவம் மிக்க மையக் கூறாக விளங்குவது. சக்களத்திப் போராட்டமாகும். பள்ளர் தலைவனின் (குடும்பன்) இரு மனைவியரான மூத்தபள்ளி, இளைய பள்ளி ஆகியோருக்கிடையிலான இச்சக்களத்திப் போராட்டம். பள்ளு இலக்கியத்தில் முக்கிய இடத்தைப் பெற்றுள்ளது. இப்போராட்டம் இவ்விலக்கியத்தின் முதன்மைக் கூறாக அமைவதற்குச் சில தேவைகள்நு}லாசிரியர்களுக்கு இருந்திருக்க வேண்டும். பலதார மணத்தால் ஏற்படும் பல்வேறு பிரச்சினைகளை இனங்காட்டுவதும், அதன் அடிப்படையிற் சுவையாகக் கதை நிகழ்ச்சிகளைக் கூறிச் செல்வதும் அவர்களது நோக்கமாக இருந்திருக்கலாம். இத்தகைய சக்களத்திப் போராட்டத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு, சமயரீதியான தெய்வரீதியான பூசல்களைச் சுட்டிக்காட்டி ஈற்றில் ஒற்றுமையுணர்வை ஏற்படுத்துவதும் பள்ளு நு}லாசிரியர்களின் நோக்கமாக இருந்துள்ளது.
Book: Classified collection of tamil proverbs – 1897
ReplyDeleteதமிழில் வெள்ளைகார பாதிரியார்கள் தொகுத்த அன்றைய பழமொழிகளில் பள்ளிகள் பற்றிய குறிப்புக்களை காண்போம். தமிழில் இருப்பதை ஆங்கிலத்தில் கீழே மொழிபெயர்த்து திரும்ப அதற்க்கு விளக்கத்தை சில தகவல்க ளோடு ஆங்கிலத்தில் எழுதியுள்ளார்கள். விளக்கம் மட்டும் இங்கே மொழிமாற்றம் செய்யப்படுகிறது.
இந்த பழமொழிக்கு பெரிய விளக்கம் இல்லை.
பள்ளிகள் தாழ்ந்த சூத்திர சாதி. தற்போது அவர்கள் க்ஷத்ரிய உயர் சாதியாக சொல்லுகிறார்கள்.
இடையனும் பள்ளியும் (இரண்டு சாதிகளும் பேச்சு வழக்கில் முட்டாள் எனக்கூறப்படுகிறது
பள்ளிகள் தாழ்ந்த சூத்திர சாதியினர். முட்டாள்களுக்கு முட்டாளே வாத்தியார் என்னும் அர்த்தத்தில் பழமொழி சொல்லப்பட்டிருகிறது.
பள்ளி/வன்னியன் தாழ்ந்த சாதிகள், ஆனால் பள்ளி தாய் தனது தாழ்ந்தசாதி மகனை உயர்ந்த சாதி பிராமண பெண் தன் உயர்ந்த சாதி மகனை அன்பு செலுத்துவது போலவே செலுத்துவாள்.
பள்ளிச்சி ஒரு புருஷன் செத்தால் மறுபடி மறுபடி திருமணம் செய்து கொண்டே இருப்பாள். தாலி இல்லாமல் இருக்கவே மாட்டாள். “நித்ய சுமங்கலி” என்று தாராளமாக கூறலாம். பள்ளிச்சி பத்து முறை மணமேடை ஏறுவாள் என்றும் ஒரு பழமொழி.
A Journey from Madras through the countries of Mysore, Canara and Malabar – Francis Buchanan, 1807
பிரான்சிஸ் புக்கனன் என்னும் வெள்ளையர் மைசூரில் இருந்து மலபாருக்கு சென்ற தனது பயண வழி முழுதும் மக்கள் வாழ்வை ஆராய்ந்து புத்தகமாக வெளியிட்டுள்ளார். இவர் எழுதிய வருடத்தை கவனிக்கவும். சரியாக எட்கர் தர்ஸ்டன் தென்னாட்டு சாதிகள் மற்றும் பழங்குடிகள் புத்தகம் வருவதற்கு பத்து வருடங்கள் முன்னர் எழுதப்பட்டது. இந்த புத்தகத்தில் உள்ள பல தகவல்கள் பயன்படுத்திய தர்ஸ்டன் பள்ளிகள் பற்றிய இழிவான செய்திகளை மட்டும் கவனமாக தவிர்த்துள்ளார். தமிழ் மொழியாக்கம் பின்வருமாறு,
பள்ளிகள் சூத்திர சாதிகள் போல காட்டிக்கொள்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் தாழ்ந்த பழன்குடிகளாகவே பார்க்கபடுகின்றனர்.
பெண்கள் பூப்படைந்த பின்னரும் திருமணம் செய்யதக்கவர்களாக இருப்பர். ஆனால் பிள்ளைப்பருவத்தை ஒப்பிடும் போது அவர்கள் குறைந்த விலைக்கே விற்கபடுவர். ஒரு விதவை எவ்வித கூச்சமும் இன்றி மறுமணம் செய்யலாம். கள்ள உறவுகள் ஏற்படும் பட்சத்தில் அந்த கணவன் பெண்ணை அடிப்பான்; பின் தனது உறவினர்களுக்கு சிறிது அபராத தொகையை செலுத்தி பெண்ணை திருப்பிக்கொள்வான். சில சமயம் அந்த பெண்ணை விலக்கி விடும் போது, அந்த பெண் கள்ளகாதலனே பெண்ணின் உறவினர்களுக்கு சிறிது அபராத பணத்தை கொடுத்து சாந்தபடுத்திவிட்டு விட்டு கூட்டிபோவான். (உறவினர்களும் பணத்தை வாங்கிக்கொண்டு சகஜமாக அனுப்பிவைத்து விடுவர்!). இதில் அந்த பெண்ணுக்கோ அவள் குழந்தைக்கோ எந்த அசிங்கமும் ஏறப்படுவதில்லை! பள்ளிப்பெண் தன் சாதியை விட்டு வேறு சாதி ஆணோடு தொடர்பு வைத்துகொண்டால் சாதியை விட்டு விலக்கப்படுகிறாள். அதே ஒரு ஆண் தன் விருப்பப்படி (பஞ்சம சாதிகளை தவிர்த்து) எந்த பெண்ணோடும் எவ்வித வெக்கமும் இன்றி தொடர்பு வைத்து கொள்ளலாம்.
(இங்கு ஏன் விற்கபடுவர் என்று சொல்லுகிறார்கள் என்பதை எட்கர் புக்கில் திருமண சடங்கை பார்த்தால் புரியும். பெண்ணை கட்டுபவன் மாமனாரிடம், “பணம் உனக்கு; பெண் எனக்கு என்றும்” பெண்ணை கொடுப்பவன் பதிலுக்கு பெண் உனக்கு பணம் எனக்கு என்று மூன்று முறை கூறித்தான் திருமணம் நடக்கிறது. அதோடு பெண்ணின் தாய் அந்த பெண்ணுக்கு கொடுத்த பாலுக்கும் கூலி வசூலிக்கப்படுகிறது!)
பள்ளி–சந்தேகப்படும்படியான சுத்தமுடைய (அதாவது தீட்டு சாதி) தமிழ் சாதி
Page 265 kavarai:
ReplyDeleteஅக்காலத்திலேயே கவரை-வடுகர் நாயக்கர் பட்டம் திருட்டு
இங்கே ஒரு விதியாக, பள்ளி (அ) கூலி வகுப்பு ஆண்கள், அரசு பதிவுகளுக்கும் வணிகத்தில் சம்பாதித்து உயர் நிலைக்கும் சென்றால், நெற்றியில் நாமம் போட்டுக்கொண்டு தங்களை கவரை என்றும் வடுகர் என்றும் சொல்லிக்கொள்வார். அவர்களுக்கு தெலுங்கு தெரியாத போதும் தெலுங்கு மண்ணில் எதோ ஒரு பகுதியை சொல்லி, அதை தங்கள் முன்னோரின் பூர்வீகமாக சொல்லுவர்.
Page 439: koravas
ரயில் திருடர்கள்
ரயில் திருடர்கள் சரித்திரம் என்னும் நூலில் அந்த திருடர்கள் தங்களை பள்ளி, கவரை, இடையன், ரெட்டி என்றும் சொன்னதை குறிப்பிடுகிறார். நாடு மமுழுவதும் செல்லும் ரயில்களை பயன்படுத்தி கொள்ளையிட்ட இடத்தில் இருந்து தப்ப்பிக்கிரார்கள்.தூங்கும் பயணிகளிடம் திருடுகிறார்கள்.
Page 459: koravas
குறவர்களுக்கும் வன்னியன் பட்டம் உண்டு (கூடைகட்டி வன்னியன்)
Castes and Tribes of Southern India, Volume 4, 1909, Edgar Thurston
Page 36
கோவையில் செங்கல அறுக்கும் பள்ளி சாதி மக்களுக்கு பெயர் கோட்டான் ஆகும்.சென்னை மாநகரிலும் பள்ளிகள் இதே பணிக்கு எடுத்துள்ளனர்.
ReplyDeletePage 79
Psuedo-Kshatriyas – போலி க்ஷத்ரியர்
மனுவின் இரண்டாவது (அ) போர் சாதி. 1891, மெட்ராஸ் கணக்கெடுப்பு ஆவணத்தில் பதியப்பட்டுள்ளது, “க்ஷத்ரிய என்றச சொல்லே, திராவிட இனக்குழுக்களுக்கு பொருந்தாது; பழைய க்ஷத்ரிய சாதிகளின் சில பிரதிநிதிகள் இருப்பினும், சத்ரியர் என்று பெயர் கொடுத்தவர் அனைவரும் சுத்த திராவிட மக்களே. சத்திரிய பட்டதை கேட்பது தங்கள் பூர்விக நிலையை உறுதி செய்து கொள்ளும் பழமையான போர் சாதிகளுக்கு மட்டுமே உரியதல்ல என்பதை விவசாய தொழில் செய்த வன்னியர்களும், கள் இறக்கிய சாணான்களும் சத்திரியனாக தன்னை சொல்லியதை கொண்டு அறிகிறோம். சத்திரியன் என்பதை சாதியின் உட்பிரிவாக 70,394 பேர் சொல்லியதால், இந்த “போலி சத்திரியர்களை” அவர்களின் உண்மை சாதியிலும் சேர்க்க முடியாது.
Page 91
Kudaikatti – கூடைகட்டி
பள்ளி – வன்னிய சாதியில் ஒரு பிரிவு. குறவர்களும் தங்களை கூடைகட்டி வன்னியன் என்று பதிவு செய்துள்ளார்கள்.
Castes and Tribes of Southern India, Volume 5, Edgar Thurston
Page 64
மீனலவரு (மீன்காரர்) – மீன் பள்ளி என்ற பிரிவினர் தெலுங்கு பகுதியில் குடியமர்ந்த சில பள்ளி சாதி பிரிவினர்களால் சொல்லப்படுகிறது.
Castes and Tribes of Southern India, Edgar Thurston, Volume 6, 1909
நீளமானதால் சில முக்கிய பகுதிகளை மட்டும் தமிழில் மொழிபெயர்க்கிறோம்.
“ பள்ளி சாதியை சேர்ந்தவர்களால் ஒரு புத்தகம் எழுதப்பட்டது, அதாவது, பள்ளிகள் அக்னி குலத்தை சேர்ந்த சத்திரியர் எனவும், ஒருகாலத்தில் இவர்கள் எகிப்திய அரசர்களின் இடையர் குல மன்னர்களாக இருந்தனர் எனவும் சொல்லியுள்ளனர். 1871 ல் புள்ளிவிவர கணக்கெடுக்கும் போது, தங்களை சத்திரியர் என்று வகைப்படுத்த கெஞ்சி-மன்றாடி கோரிக்கை வைத்தனர். இருபது வருடங்கள் கழித்து, அந்த கோரிக்கையை ஆதரித்து வலுசேர்க்கும் வண்ணம் வன்னிய குல விளக்கம் என்னும் புத்தகத்தை அய்யாக்கண்ணு நாய்க்கர் என்பவர் எழுதி வெளியிட்டார். 1907, வருண தர்ப்பணம் என்னும் நூல் எழுதி தங்களை பள்ளவர்களோடு தொடர்பு படுத்தும் முயற்சியும் எடுத்தார்கள்.”
சாந்தோம் அருகில் உள்ள பள்ளிகள் தாங்கள் கிறிஸ்தவர்கள் எனவும், மைலாப்பூரை ஆண்ட தங்கள் அரசன் கந்தப்ப ராஜா வோடு தாமஸ் வரவின்போது மதம்மாறியதாக சொல்லுகிறார்கள். இந்த மத மாற்ற ஒத்துழைப்பு தான் பள்ளிகளை பிரிட்டிஷார் உயர்த்தி விட ஒத்துழைத்ததன் உண்மை காரணமாக இருக்கும் என்று எண்ண வாய்ப்பிருக்கிறது. சுதந்திர போரிலும் அன்றைய நிலையில் மிக அதிக மக்கள் தொகையோடு இருந்த பள்ளிகளின் பங்களிப்பு மிக மிக குறைவு என்பதும் குறிப்பிட தக்கது.
(கந்தப்ப ராஜா என்ற பள்ளி அரசனே கிடையாது எனவும், தாமஸ் வரவு குறித்த பொய் புனைவுகளை உடைத்தும் ஒரு நூலே எழுதி சரித்திர ஆய்வாளர்கள் வெளியிட்டுவிட்டார்கள்)
ReplyDeleteபள்ளி பெண்கள் கள்ள காதல் மற்றும் அதற்கான தண்டனை நடைமுறை பற்றி புக்கனன் எழுதிய குறிப்புகள் எட்கர் தர்ஸ்டன் இருட்டடிப்பு செய்துள்ளார்.
Castes and Tribes of Southern India, Edgur Thurston, 1909, Volume 7
Page Valaiyan
Page 311
தங்களை வனப்பள்ளி என்று தென்னாற்காடு மாவட்டத்தில் சில இருளர்கள் பதிந்துள்ளார்கள்.
Page 321
வன்னியன் – பள்ளியின் பொருள். இப்பெயர் மேலும் அம்பலக்காரன், வலியன் சாதிகளின் உட்பிரிவு. சில மறவர்களும் வன்னியன் எனவும் வன்னி குட்டி எனவும் அறியப்படுகிறார்கள். தேன் வன்னியன் என்ற பேரை தென்னாற்காடு மாவட்ட இருளர்கள் கொண்டுள்ளனர்.
வெள்ளைக்காரன் ஆவணப்படுத்திய செய்திகள் போதாது என, சுதந்திரத்திற்கு பின்னரும் 1961 இல், பள்ளி சாதியினர் தங்கள் கிராமம் முழுவதும் உள்ள பள்ளி சாதிகளை தாங்கள் முன்னர் பள்ளி என்று அழைக்கப்பட்ட சாதிப்பெயரை தூர எறிந்துவிட்டு கவுண்டர் என்ற பெயரை தத்தெடுத்துக்கொண்டதையும், இப்படி அடுத்தவன் பட்டத்தை திருடுவது தங்களின் பொருளாதார மேம்பாடிற்க்கும், கல்வியறிவை வளர்த்துக்கொள்வதற்கும் பள்ளி சாதியினர் மேகொள்ளும் வழக்கமான உக்தியே என்பதையும், தாங்கள் அடுத்தவன் பட்டத்தை தத்தெடுத்து / திருடி மேற்கொள்ளும் இந்த ஈன செயலை நியாயப்படுத்த தாங்கள் உருவாக்கிக்கொண்ட பழமொழிதான்
பள்ளி முத்தினால் படையாச்சி,
படையாச்சி முத்தினால் கவுண்டர்,
கவுண்டர் முத்தினால் நாயக்கர்
என்பதையும் Census of India - 1961 இல் பதிவாகியுள்ளது.
All the Pallis of this village have adopted the title of Gounder and they resent their being referred to as the Pallis. It has been a common phenomenon to change their title with the improvement in the economic status and the spread of literacy. This process of adopting more horrific titles is very well brought out in a tamil proverb as follows:
பள்ளி முத்தினால் படையாச்சி
படையாச்சி முத்தினால் கவுண்டர்
கவுண்டர் முத்தினால் நாயக்கர்...
https://www.google.co.in/search?safe=off&es_sm=93&biw=1366&bih=623&tbm=bks&q=All+the+Pallis+of+this+village+have+adopted+the+title+of+Gounder+and+they+resent+their+being+referred+to+as+the+Pallis.+It+has+been+a+common+phenomenon+for+the+Pallis+to+change+their+title+with+the+improvement+in+the+economic+status+and+the+spread+of+literacy.&oq=All+the+Pallis+of+this+village+have+adopted+the+title+of+Gounder+and+they+resent+their+being+referred+to+as+the+Pallis.+It+has+been+a+common+phenomenon+for+the+Pallis+to+change+their+title+with+the+improvement+in+the+economic+status+and+the+spread+of+literacy.&gs_l=serp.12...10503.10503.0.12479.1.1.0.0.0.0.0.0..0.0.msedr...0...1c.1.64.serp..1.0.0.x3IJfhrNh40
இவ்வாறாக இவர்கள் பள்ளிகளில் இருந்து சிலரை பிரித்து தாங்களாகவே உருவாக்கிக்கொண்ட பிரிவுதான் வன்னிய கவுண்டர் என்று இன்று வளம் வரும் பள்ளி சாதியினர்.
வரலாறு படிப்பவர்கள், கொங்கு வெள்ளாளரிடம் இருந்து கவுண்டர் பட்டத்தை பள்ளி சாதியினர் திருடியதை காண சகிக்காது அப்பட்டமாக ஆதங்கப்பட்டவர்கள் பலர்
Meanings of agriculture: essays in South Asian history and economics, Peter G. Robb, Oxford University Press, 1996
https://books.google.co.in/books?id=xx3tAAAAMAAJ&q=vanniya+gounder+assmed&dq=vanniya+gounder+assmed&hl=en&sa=X&ei=kcH9VJ7JD4ajugSilYDgCw&ved=0CEMQ6AEwBQ
நாமக்கல்லில் கவுண்டர் என பெயரை மாற்றிக்கொண்ட பள்ளி சாதி:
Tiruchirappalli- Madras District Gazetteer, 1907
நாமக்கலில் இருக்கும் அரசு பள்ளிகள் தங்களை கவண்டன் என்று சொல்லிக்கொள்கிறார்கள், பெரும்பாலும் கொங்கு வெள்ளாளரிடம் இருந்து திருடியாதாகத்தான் இருக்கும்.